Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Leg]

LEG, z.n., vr., der, of van de leg; meerv. leggen. In het gemeene leven gebruikt men dit woord voor de plaats, waar de eijeren van hennen en eenden, in het

[p. 706]

ligchaam gevormd worden: de hoenders hebben reeds dikke leggen. In Geld. en elders, wordt ook eene laag schoven, op den dorschvloer, eene leg geheten: wij moeten nog eene leg afdorschen.