Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kramer]

KRAMER, z.n., m., des kramers, of van den kramer; meerv. kramers. Een, die, bij het stuk, uit eene kraam, of uit eenen openen winkel, verkoopt. Van hier kramerij, kramerswaren. Zamenstell.: beuzelkramer, marktkra-

[p. 597]

mer, marskramer, enz. - Kramerskans, kramerslatijn.