[Kornet]
KORNET, z.n., vr., der, of van de kornet; meerv. kornetten. Een kromme horen, eene kromme fluit: de kornet, of op de kornet blazen. Fr. cornet. Een standaart der ruiterbenden. Zoo schijnt Vondel het te nemen, om onder onze jonge ridderschap de kornet te voeren. De standaarddrager zelf; wanneer het manl. is. Eindelijk, eene bende ruiters onder eenen standaard: Juliaan Romero ontbiet de kornet van Mendosa. Hooft. Van het fr. cornette. Zamenst.: kornetmuts, eene vrouwen tuitmuts, ook enkellijk kornet.
Auteursrechtvrij