KEVER, z.n., m., des kevers, of van den kever; meerv. kevers, keveren. Eene algemeene benaming van gekorven, gevleugeld ongedierte, met harde dekschilden; in het bijzonder, de spaansche vlieg. Als er honingdauw, sprinkhanen, keveren wesen sullen. Bijbelv. Dewijl dit ongedierte, om de schade, welke het, door zijne afkna-
[pagina 486]
[p. 486]
ging, aan het plantenrijk toebrengt, het meest bekend is, schijnt de naam van kaauwen aftestammen. Pieters. heeft aan dit woord het vr. geslacht geeigend: ik volg Halma; te meer, omdat de eigenlijke beteekenis eenen kaauwer schijnt aanteduiden. Zamenst.: goudkever. - Keverbek, diklip, kevervlieg.
Auteursrechtvrij