Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Keuvel]

KEUVEL, z.n., vr., der, of van de keuvel; meerv. keuvels. Een hoofddeksel voor de kloosterlingen. In eenige oorden van Noordh. noemt men dus eene vrouwen kaper. Het schijnt, met kap, kop, eenen oorsprong te hebben.