Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kazijn]

KAZIJN (kozijn), z.n., o., des kazijns, of van het kazijn; meerv. kazijnen. De zijposten, boven- en onderdrempel van eene deur, of venster, zamengevoegd, in wier sponning deuren en vensters sluiten. Misschien van het fr. chassis, eene raam.