Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kardoes]

KARDOES, z.n., vr., der, of van de kardoes; meerv. kardoezen. Eene papieren bus, of vorm met buskruid. Ook een uitgesneden plankje tot steunsel voor eene andere plank. Zamenstell.: kardoesgaren, kardoeskist, kardoeskoker, kardoeskrop, het einde van de kardoes, kar-

[p. 452]

doesnaald, kardoespapier, kardoesscherp (kardoesschroot), kardoesstok, kardoestas. Van het fr. cartouche.