Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inwateren]

INWATEREN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en wateren: ik waterde in, ben ingewaterd. Van water, dat indringt, doortrokken worden: de plint is ingewaterd. Van hier inwatering.