Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[p. 398]

[Instikken]

INSTIKKEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en stikken: ik stikte in, heb ingestikt. Door stikken met de naald inwerken: die bloemen zijn er kunstig ingestikt.