INSLINGEREN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en slingeren: ik slingerde in, heb ingeslingerd. Door slingeren inwerpen: de vijand slingerde zware steenen de stad in. Slingerend in den mond brengen en opeten: hij slingert alles maar in. Zij slingeren 't vlees rauw in, misgaders d' ingewanden. Bogaert.
Auteursrechtvrij