Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inplukken]

INPLUKKEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en plukken: ik plukte in, heb ingeplukt. Trekkend inhalen: weshalve wij het schooverzeil ook inplukken. Bogaert.