Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Ingooijen]

INGOOIJEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en gooijen: ik gooide in, heb ingegooid. Inwerpen; in

[p. 371]

den dagelijkschen stijl gebruikelijk. Zij gooiden er eenen hoop steenen in. Door insmijten breken: glazen ingooijen.