[Inetteren]
INETTEREN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en etteren: ik etterde in, ben ingeetterd. Door den etter verbeten worden. De wond is ingeetterd. Fig., erger worden: eenighe schrijvers melden, hoe de verbittering zoo diep inetterde. Hooft.
Auteursrechtvrij