Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inbalsemen]

INBALSEMEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en balsemen: ik balsemde in, heb ingebalsemd. Met balsem insmeren. Een lijk inbalsemen. Van hier: inbalseming.