Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hervoegen]

HERVOEGEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. her en voegen: ik hervoegde, heb hervoegd. Weder zamenvoegen. Bij Hooft vindt men het bijv. naamw. hervoegbaar: hervoeghbaare ladders.