Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Herkrijgen]

HERKRIJGEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het onscheidb.

[p. 277]

voorz. her en krijgen: ik herkreeg, heb herkregen. Wederom krijgen. Iemands gunst herkrijgen. Van hier herkrijging.