Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Gruwel]

GRUWEL, z.n., m., des gruwels, of van den gruwel; meerv. gruwelen. Hetzelfde als grouwel, in alle zijne beteekenissen. Oul. werd gru ook voor afkeer, afschrik gebezigd: den gru van iets hebben.