Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[p. 208]

[Griezelen]

GRIEZELEN, (grijzelen) onz. w., gelijkvl. Ik griezelde, heb gegriezeld. Eene huivering gevoelen: van iets griezelen. Hooft bezigt gridselen van vreeze. Van hier griezeling - grijzeling, rilling van koude, van vrees.