Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Ginds]

GINDS, bijw. van plaats, hetzelfde, als ginder. Ginds en weder, (weer), voor eenen oogenblik. Eene spreekwijs, in de daaglijksche taal gebruikelijk: leen mij ginds en weêr uw pennemes. Zamenst.: gindsheen, gindswaart.