Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Garde]

GARDE, z.n., vr., der, of van de garde; meerv. garden. Eene roede: iemand met de garde slaan, geven. Hij loopt door de garden, zegt men, van soldaten, die door de spitsroeden loopen. Het verkleinwoord is gardje, ook voor een enkel teentje.