Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Fronsen]

FRONSEN, bedr. w., gelijkvl. Ik fronste, heb gefronst. Kreuken, rimpelen: dan fronst geen rimpel uw gelaat. Schim. Een hemd fronsen. Het voorddur. werkw. van fronsen is fronselen.