Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Eikenhout]

EIKENHOUT, z.n., o., des eikenhouts, of van het ei-

[p. 14]

kenhout; meerv. eikenhouten. Het hout van eenen eikenboom. Van hier het onveranderlijke bijv. n.w. eikenhouten - eene eikenhouten tafel.