Chansonvormen op het einde van de XVde eeuw

[p. 129]

Stellingen

I

De vraag van de plaatsing van accidentiën en van den tekst in composities van vóór het jaar 1600 is nog niet tot eene bevredigende oplossing gebracht.

II

De chansoncomposities uit het Bourgondische repertoire zijn, in het algemeen, niet op een cantus-prius-factus gebouwd.

III

De meest typische stijlverandering, die het meerstemmige lied op het einde van de XVde eeuw toont, is een gevolg van den invloed van het lied uit den volksmond.

IV

Het manuscript van de Stiftsbibliothek te St. Gallen nr. 461 is voor een belangrijk deel getrouw gecopieerd uit het Odhecaton.

V

Het gebruik de muziekgeschiedenis in te deelen met behulp van termen, ontleend aan de algemeene kunstgeschiedenis, heeft niet tot verheldering van begrip geleid.

VI

De symphonische en dramatische muziek heeft dikwijls middelen ontleend aan de militaire muziek.

[p. 131]

VII

De invloed van Richard Wagner op de Fransche kunst heeft zich in het einde van de XIXde eeuw sterker doen gevoelen op het gebied der litteratuur dan op de scheppende muzikale kunst.

VIII

De uitvoering van oude muziek op herstelde oude of naar het oude type nieuw gebouwde instrumenten is niet in staat het oude klank-ideaal te doen herleven.

IX

De studie van de harmonieleer dient voor aanstaande muziek-onderwijzers als eisch gehandhaafd te blijven; analytisch-harmonisch inzicht moet hierbij op den voorgrond staan.

X

Vincent d'Indy heeft in het eerste deel van zijn ‘Cours de composition musicale’ den juisten weg gewezen voor de opleiding tot componist.

XI

Het hedendaagsche muziekleven wordt ongunstig beïnvloed door overdreven waardeering van de virtuositeit van uitvoering.