De laatste stad

[p. 19]

Zwart in geen dagen

In onbedaarlijke sneeuw te geraken
richting te missen, af te dwalen

Van wegen nergens meer sprake, niets
te betrappen dan knerpende aarde, zwart

in geen dagen - dit begint aan zichzelf
te knagen, van sneeuwhert te dromen

half hopend te worden omsloten
door sterke akkoorden, wolfsprenten -

[p. 20]

Assen 2002

[p. 21]

Assen 2002

[p. 22]

Dresden 1989