Gebroken kleuren

[p. 93]

In memoriam mevr. H.-Pr.

'k Heb bij Uw sterven niet geschreid,
Het was de tijd,
Voor U om heen te gaan,
Maar 't weten, dat Gij niet meer zijt
Doet toch weemoedig aan.

Ik heb Uw stil gelaat bestaard,
Van 't geen Gij waart
Den dooden, leegen vorm,
Dien Gij gelaten hebt op aard
Ten prooi aan made en worm.

Ik weende niet toen ik U zag,
Hetgeen daar lag,
Het scheen zoo ver en vreemd,
En 'k wist nog niet dien eersten dag
De leegheid dezer leemt.

Maar 'k weet, dat ik U missen zal
In 't klein getal
Der vrienden, die ik vond,
Het was zoo'n oude vriendschap al,
Die tusschen ons bestond.