Gebroken kleuren

[p. 32]

Silhouetten

In het toevend licht, dat later
Dan de zonne blijft
Wijlen bij het stille water,
Waar ons bootje drijft,

Schuiven zwart en zonder zwaarte,
Fijn gelijnd en strak,
Fietsertjes voorbij de klaarte
Van het hemelvlak

Hunne fijne silhouetjes,
Schaduwen gelijk,
Zeer geleidelijk en netjes
Langs den Amsteldijk.

Met gestadig beenbewegen
Gaan ze fijn en stil,
Na elkaar, elkander tegen,
Ieder naar zijn wil.

Komen twee elkaar te ontmoeten,
Glijden ze meteen,
Zonder botsen, zonder groeten
Door elkander heen.

[p. 33]

 

Wordt het donker, wordt het later,

 

Met gebogen rug,

 

Gaan ze haastig langs het water

 

Naar de stad terug.

 

 

 

En ze voegen bij de sterren,

 

Aan de lucht geplaatst,

 

Nog een lichtje, dat van verre

 

Over 't water kaatst.