Huis en tuin. Fabels en strips

[p. 9]

Het leven en de dood

Dood, door Leven aangeraakt,
voelde zich inwendig naakt

maar lag als altijd nogal stug
naar boven starend op zijn rug.

‘Hoe kan je mij zo zinvol maken?’
vroegen zijn beschaamde kaken.

‘Doordat ik jou alleen van binnen
naar buiten toe goed kan beminnen.’

‘Toch breng ik jou niets dan verdriet.’
‘Zonder jou bestaan we niet’

zei Leven, hurkte en deed een plas
hitte in Doods ribbekas.

Dood bewoog daar bijna van
en werd eventjes een man

en Leven, arme Dood getrouw
werd even vrouw, en man en vrouw.

Dood lag op nog meer te wachten
maar Leven stond weer op, en lachte

en van liefde sterk verzwakt
werden beide weer abstract.

Moraal

Al die symbolen: cirkel, pijl,
en kruis, zijn eigenlijk nogal geil.