Vaderlandsche liederen, voor het genootschap van wapenhandel te Leyden (4 delen)

[p. B6r]

Aen de donatrices der vaendels.

Wijs: Partez, volez, lègers Zephirs?

Hef aen, regtschapen heldenstoet!

Hef aen, met schelle toonen,

Tot eer van Leydens schoonen;

Tot eer van dezen Vrouwenkring,

Van welker ted're hand ons Corps

De vaên ontving!

Dat onze zangtoon zich verheff',

En heure lof elk Burger treff',

Hef aen, dat Nederland bezeff',

Dat Leyden kweekt Heldinnen,
Die, ongeveinsd, het Vaderland beminnen

[p. B6v]

 

Heldinnen, die, hoe zagt van aert,

 

In fieren moed ontgloeien,

 

Op het gezicht van boeiën,

 

En hun alleen heur lonken biên,

 

Die, stout, den snooden dwingeland

 

In de oogen zien:

 

Heldinnen, die, in Neêrlands nood,

 

Hun Zoonen wagen aen den dood;

 

Ja zelfs een' lievend' Echtgenoot

 

Het stael op zijde binden,

 

Om in dat stael een' vrijheids steun te vinden.

 

 

 

* * *

 

 

 

Hef aen dan, welgezinde stoet!

 

't Zijn Vrouwen, Leydsche magen,

 

Voor wie wij wapens dragen;

 

Heur vanen zijn voor 't Front geplant.

 

Dit denkbeeld zette ons moedig hart

 

In vollen brand!

 

Dat hem, die ooit een' voetstap zwicht,

 

De schande vliege in 't aengezicht!

 

Wel aen, elk staev' zijn' eed en pligt!

 

Keer steeds met Lauwren weder,

 

Of dael in 't heldengraf met glorie neder!

 

 

 

PIETER VREEDE.