Slotbeschouwingen
De politieke gevolgen
De capitulatie van Nederland en België, enkele weken later gevolgd door Frankrijk, leek een snel einde van de oorlog te voorspellen. Zou Groot-Brittannië het niet op een akkoordje met Duitsland gooien? Liet de nederlaag een wrange nasmaak, toch waren de meeste Belgen opgelucht. De Duitsers leken immers vriendelijk. Er zou wel mee te leven vallen.
De beslissing van koning Leopold III om in het land te blijven was ingegeven door de idee België en de dynastie te behoeden. Na het einde van de Napoleontische era was de restauratie ook verre van volledig geweest. Enkele honderden Duitse hertogen, graven e.d. die door Napoleon van hun vorstendom beroofd waren, kregen spijts het Congres van Wenen hun bezittingen niet terug. De Duitse Flamenpolitik uit de Eerste Wereldoorlog hing opnieuw als een bedreiging boven het land. Leopold III vond dat de garanten, Frankrijk en Groot-Brittannië, gefaald hadden. Nu diende de essentie beveiligd te worden, het voortbestaan van België. Vormde zijn aanwezigheid niet de beste waarborg tegen opslorping, splitsing ... . Het feit dat de koning niet naar Londen trok, zal een belangrijke rol spelen in de latere ‘Koningskwestie’. Voor de regering toonden de mei-gebeurtenissen de mislukking van de neutraliteitspolitiek aan.
Nog tijdens de veldtocht boden de leiders van de Nieuwe-Ordebewegingen hun diensten aan de Duitsers aan. De ideologie bleek belangrijker dan het vaderland. Trouwens, voor een aantal Vlamingen betekende het vaderland, Vlaanderen. Zij, de eeuwige opposanten, dachten met hulp van de Duitsers de Vlaamse aspiraties te kunnen verwezenlijken. Bovendien lonkten de carrières...
Auteursrechtelijk beschermd