Medea

[p. V]

De drukker
Aan de bescheidene leezer.

ZIe hier het Treurspel van Medea, zo als het zelve nu, op de Amsterdamsche Schouwburg, vertoondt werd. De toeleg is geweest, om het zelve van aanstootlykheden te zuiveren, in gevolge van de ordre der Grootachtbaare Heeren Burgermeesteren van Amsterdam. De verwachting blyft echter dat dit Tooneelspel, zo verandert, niet minder behaagen zal; dewyl het met verscheidene Vertooningen, nieuwe Baletten, en andere Sieraaden, is verrykt.

[p. VI]

Eerste vertooning voor het Spel.

DIe van Tessaliën en Colchos opgetoogen,
Zien vrouw Medeaas konst en wonderlyk vermoogen,
Zy staat gereed om hen de krachten van haar kruid
Te toonen, en de winst van Colchos ryke buit;
Waar door zy Vaderland en Vader durft verraaden,
Om zich in weelde met haar minnaar te verzaaden;
Maar zy zal haare straf meê krygen op haar beurt,
Die steets, met naberouw, ellendig word betreurdt.

Twede vertooning voor het Spel.

DAar zien de Aanschouweren verbaast het eerste wonder;
't Volk van Tessaliën speeld met hun gunst hier onder,
Dat geeft Held Jazon moed, die zaaidt den draaketandt,
Uit zynen koop'ren helm, in 't omgeploegde landt,
't Welk, met een sap gemengt, dit zaadt begint te weeken,
En nieuwe lichchaamen verwekkende aan kan kweeken.
De Grieken zien ontsteld, dit nieuw gebooren zaadt
De speeren vellen naar Emoniërs Soldaat.

Wat helpt het of men is in wapentucht bedreeven,

Wanneer dat Broederen elkander staan na 't leeven.
Hoe groote legers zelf een Vorst gebieden mag,
Hoe zeer zyn rykdom groeid, zyn aanzien en gezag;
Noch rykdom, aanzien, noch gezag zal staande blyven,
Wanneer de Twist zyn volk door Tweedracht komt te styven;
Door Tweedracht, die den staat der eenigheden splitst;
Terwyl de wraak het bloed zelfs tegens bloed ophitst.

[p. VII]

Derde vertooning voor het Spel.

GInts hangt dat schit'rend goud op groene en zilv're blad'ren,
't Geen, zonder doodsgevaar, van niemant is te nad'ren.
De Stier en Draak, die nacht en dag op schildwacht staan,
Zien, al die daar verschynt met dreigende oogen aan;
Zy snuiven vuur en vlam, en damp, en mist, en waasem
Ten keel uit, dat al de aard stinkt van dien helschen aasem.
Den dap'ren Jazon, die weêrgadeloozen Held,
Krygt, door Medeaas kunst, het vlies in zyn geweld.
Daar ziet men Sciron, die, omsollende onversleeten,
Zyn naam draagd in de klip, waar in hy wierd gesmeeten.
Den Ouden Ezon krygt weêr nieuwe kracht en moed,
En voeld zich zelfverjongt en vol van jeugdig bloed.

Hier na werd een dans van Krygshelden vertoond.