Alle de gedichten. Deel 2

Op de Stamboom van den Eed. Heer Pieter de Graaf, &c.

Dus leeft de Stamboom van de Graaven, rijk van telgen,
Die tweemaal hondertjaar aan d'Amstel heeft gebloeit.
Een boom die wortels schiet is quaalijk te verdelgen.
De tanden van de Nijdt, van hels vergift besproeit,
Zijn stomp gebeeten op haar onverwelkbre blaâren.

[p. 170]

 

De loffelijke deugdt wordt vruchteloos bestreên.

 

Dit Stamhuis waakt om 't Recht en Vryheidt te bewaaren,

 

Daar 't tachtigiaar om vocht, met raadt en dapperheên.

 

Zoo maakt men zich beroemt in groot en kleenesteeden.

 

Geen starker wal voor 't volk dan schrander Overheeden.