Iemant en niemant

[p. 7]

Sonnet op Isaac Vos, Iemant en niemant.

DE naem komt met'er daet somwylen over een,

't Vernufte schepsel doch van troni onbesneden,

Schrijft in zijn Fabelen (vol van zinrijcke reden)

De Vos tot al 't vernuft: bestaend' in aerdigheên.

Dit Iemant wetende, neemt van de Vos leen

't Vernuftigst, om de deugd van Niemant t'overtreden,

Iemant verselt met Elck, tracht Niemant t'overteden,

Doch Niemant door zijn tong (vol van gesoute reên)

Weet Iemant en Elk-een voor't Recht de mond te snoeren

't Geen Iemant niet en kan, weet Niemant uit te voeren:

Waer vintmen sijns gelyk, schoon Iemant Niemant daegt?

Iemant verselt met Elck, Niemant met Niemendalle,

Schoon 't lot te recht op 't hooft van Iemant is gevalle,

Noch is Niemant soo goet, dat hy Iemant beklaegt.

Post nubila Phaebus.