synen sweer, den conynck van Inghelant, ende gaf hem de sake te kennen, den welken hem den raet gaf, als dat hy den grave Aernaut in 't parlement te Parijs ontbieden soude met brief, denwelken brief hier na volcht:
Ghescreven an mynen subdijt,
Ghy, grave Aernaut van Vlaendren,
Ic conynck Kaerle wie overhoorich sijt,
My verwondert dat ghy sijt so staut
Want ic clachte van u hebbe ontfaen,
Dat ghy den coopman rooft ter zee;
Ende up niemant en hacht een ynkel spaen,
Uwe overdaet doet mijnder herten wee,
Inghelsche en Scotten die vanct ghy,
Ende voert se totten landen dy,
Dwelck u onheere ende scade es,
Dus ontbiede ic u dat ghy niet en wilt aflaten,
Te Parijs te commen in 't parlement,
Of blijfdy t' huus ghy wort ghescent,
Obediert ende stelt u onder justicie,
En doedijt niet 't es voor u een groote vicie,
Ic ende mynen vader crachtich
Ontsegghen u ons vrientscap machtich.
Den grave Aernaut den brief ontfanghen hebbende was seer verwondert van dien brief ende vraechde raet an synen heeren wat andworde hy daer uppe soude scryven, daer up die gheslachten van Ghend rieden dat hy te Parijs in 't parlement niet trecken en soude, segghende dat de Franchoisen nochte den Inghelsman niet te betrauwen en sijn, ende dat niet dan envye en was om dat lant van Vlaendren beghint te prospereren van neerynghe ende coopmanschepe, hetwelcke sy gheerne beletten souden, want huerlieder es kennelick hoe dat hier uut Normandien es commen een schip gheladen met honde-vellen