Opdraght aen Agrippine.
O AGRIPPIN, gemytert met Drie Kroonen,
Die zittende als op eenen regenbooogh,
Kunt teeckenen van Roomsche aeloudheid toonen,
En rekenen uw herkomst van zoo hoogh;
Ghy roem des Rijns, vergeef ons datwe naderen
Uw Bisschops stoel en Raedhuis, groot van faem,
En wy den u ons Maeghdelijcke bladeren,
Beslagen met Sinte Ursuls gouden naem;
Beschreven met den Koningklijcken bloede
Van haer, en van haer Ellefduizental,
Gemartelt, en geslagen met Gods Roede,
In 't aengezicht van uwen ouden wal.
D'inboorling is in zijne wiegh gehouden,
En bakermat. hoe kan ick die voorby!
Al word de melck der Moeder met vergouden
Van 't kind; dit streck ten allerminste dy
Een klein bewijs van mijn genegentheden,
En groote zucht tot myn geboorteplaets;
Daer ick, nu stijf een halleve eeuw geleden,
Eerst ry zen zagh den glans des dageraeds.
Wy volgen dus de leidstar der aelouden.
Wy volgen in hun schaduw, slechs van veer,
De Griecken, die hun boortesteden bouden
Zoo lang voor ons met oonavolghbaere eer.
| |
Euripides, die wyze, 't wyze Athenen
Deed schreien, om het moederlijck geschrey
Der Biddenden, die om haer zoonen steenen,
Op dat men hen een uitvaert toeberey.
't Hooghdraevend dicht van Sophokles geleide
Het levendlijck van Oepidus naer 't graf,
Te Kolon, daer die blinde balling scheide
Van Antigoon, heur vaders oogh, en staf.
Wy zingen hier van Sphinxen, noch Oedippen,
Noch heimlijck graf, waer van Koloner yst;
Maer tuigen klaer, met stomme Maeghdelippen,
Van Ursuls asch, daer Kolens roem uit rijst.
Dees stof kan ruim 't gebreck van geest vergoeden.
Hier stort niet een Makaria ter neér,
Maer Duizenden, al zalige gemoeden,
De dood getroost, alleen tot Christus eer.
Hier tarten geen gewapende Scythinnen
Achilles, daer Penthesilea streeft;
Maer wapenlooze en strydende Heldinnen
Dien wreeden Hun, voor wien al 't aertrijck beeft,
Geen Amazoon is met die hoop gebleven,
Voor Trojes vest, als myne Koningin;
Die, na heur dood, gekroont in 't eeuwigh leven,
Nu heerscht met God, alle eeuwen uit en in.
Geen Hengstebron magh haelen by de beecken
Van 't eedle bloed der Joffren hier gevelt,
Dit bloed, waer mee ghy hebt uw' Schild bestreecken,
Uw Schild, die noch van 't Elleftal vermelt.
Driekoningsstad, ontfang mijn Maeghdenoffer,
Al breng ick dien in geen Driekonings koffer.
|
|
Auteursrechtvrij