Er gebeuren geen wonderen

[p. 49]

Rethéneuf

Je mag van geluk zwijgen,
dit is genoeg voor twee.

Geen wolk vernagelt de zon.
Geen woord ontzenuwt de taal.

In de broedse aarde staan wij
geworteld, tweelingbomen,

het ongeduld van het vlees
ritselend over de huid.

Met mijn hand op je hart: dit zou
de dood beschaamd moeten maken.