8 December
Geheel onverwacht heeft de Jap den aanval geopend. Bliksem-attaques op Pearl Habour, Manilla en Singapore. Wat de Duitscher in het Westen en Zuidoosten van ons continent heeft gedaan, wil Japan hem nadoen op de reusachtige afstanden in de Zuidzee. Zijn eskaders torpedovliegtuigen probeerden van het eerste uur af ‘de edele deelen’ van den tegenstander: vloot, vlootbases en lucht-steunpunten, uit te schakelen. De eilanden van de transpacific-route, de Philippijnen en Malakka zijn de dichtstbijzijnde doelen voor een expeditie-leger.
Ook Indië heeft - solidair met de bondgenooten - den oorlog verklaard. Ik heb angst voor wéér 'n ‘veertienden Mei’. Onze zeesoldaten, onze fuseliers, onze vliegers haten den Jap, zooals zij den Duitscher haten. Het zijn vechtjassen. Er moet veel gebeuren, willen zij wijken. Maar het is ginds al niet anders dan het hier was. Zij moeten het doen met een paar miniatuur-kruisers, een stelletje verouderde torpedojagers, wat kanonneerbooten, mijnenvegers en onderzeeërs. Met enkele eskaders Glenn Martins en Fokkers. Goed materiaal, deze laatste, maar veel en veel te weinig. Zware artillerie is er niet. Vechtwagens: een handjevol voor feestelijke gelegenheden, parades op gedenkdagen. Voor de slagschepen is - in Februari 1940! - krediet toegestaan. Op dat krediet moeten onze mariniers den Jap aanvallen, als hij de reede van Batavia nadert...
Auteursrecht onbekend