Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Op den Feest-dagh van ons Heeren
Hemel-vaert.

Marc. 16. Act. 1.
Stem: Schoone Nimph aensiet.

CHristus komt by sijn Discipelen elve,
Aen tafelen vergaert,
Hy berispt haer door sijne woorden selve,
Over haer quaden aerdt,
Dat sy ongeloovig bleven in desen,
Niet willig wilden nemen aen,
Dat haren Heer was op gestaen,
En weer verresen.

Hy belast haer alle om te gaen preeken

Het Evangely klaer,
En sy tot alle menschen souden spreeken,
Dat het waerachtigh waer,
Wie niet gedoopt was, en wilde gelooven,
Al niet en souden saligh zijn,
Maer eeuwigh in de Helsche pijn,
Worden verschooven.

Hy sprack veel teek'nen, sullen sy uytwerken,

Die recht geloovigh zijn,
Waer door men klaerlijck wel sal kunnen mercken,

[p. 151]

 

Dat het zijn van de mijn,

 

Duyvelen sullen voor haer lieden vreesen,

 

Spreken met nieuwe tongen klaer,

 

Slangen sullen niet schaden haer,

 

Siecken geneesen.

 

Dus sprekende, soo is hy wech genomen,

 

Voor haer, van dese aerdt,

 

Sy sagen daer twe mannen by hem komen,

 

Als hy ten Hemel-waert

 

In haer aenschouwen, nu was op gevaren;

 

Gekleed in schoone kled'ren wit,

 

Die spraken, mannen wat is dit,

 

Dat ghy wilt staren?

 

En opwaerts sien al na den hoogen Hemel,

 

Daer uwen Heer nu is;

 

Een wollick quam met een seer starck gewemel,

 

Als eenen duysternis,

 

Van boven neder van de Hemel sweven,

 

Voor haer oogen alle gelijck,

 

Als Godt was in sijn Hemelrijck,

 

Nu weer verheven.

 

Hy sit nu ter rechter hant van sijn Vader,

 

Verheven in den Throon,

 

Van waer hy wederom sal komen nader,

 

En geven yder loon,

 

Sijn vonnis sal hy dan over ons geven,

 

Dat yder sal sijn recht ontfaen,

 

Van alles wat hy heeft gedaen,

 

Hier in dit leven.