Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Op den vierden Sondagh na
Paesschen.

Joh. 16. Stem:
Edel Artisten koen.

CHristus spreeckt ick gae
Tot die my heeft gesonden,
En niemand vraegt my na,
't Geen ick u wil verkonden;
Doch nu zijn uwe harten,
Met droefheyt gants vervult,
't Welck u soo lang sal smarten,
Tot ghy my weer sien sult.

't Is oorbaer op het meest,

Dat ick word wech genomen,
Want anders sal den Geest
Trooster tot u niet komen:
Maer is't dat ick my wende,
Te gaen van u nu wegh,
Dan sal ick hem gaen sende,
Tot u gelijck ick segh.

Als hy gekomen is,

Sal hy de werelt straffen,
Van al haer ergernis,

[p. 147]

 

Veel troost aen u verschaffen:

 

Want ick gae tot den Vader,

 

Ghy sult my dan niet sien,

 

Dus blijft soo langh te gader,

 

Dat ghy dit siet geschien.

 

Ick heb noch dingen meer

 

U lieden te gewagen,

 

Doch ghy zijt nu te teer,

 

Dit alles te verdragen:

 

Maer als den geest sal komen,

 

Die u de waerheyt seyt,

 

Dan sult ghy niet meer schromen,

 

Maer hebben 't recht bescheyt.

 

Hy oock niet spreeken sal,

 

Een woord tot zijnder eere,

 

Maer sal u lieden al,

 

De rechte waerheyd leeren:

 

Want hy sal mijn verklaren,

 

Verkondigen mijn woordt,

 

Wel klaerlijck openbaren,

 

't Geen ghy van my nu hoort.

 

Want al des Vaders wil,

 

Dat is oock selfs de mijne;

 

Wy hebben geen verschil,

 

Mijn wil dat is de sijne:

 

Daerom sult ghy mijn woorden

 

Belijden minst en meest,

 

Die ghy oyt van my hoorden,

 

Door 't licht des Heyligen Geest.