Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Op den H. Paes-dagh.

Marc. 16. Stem:
O Karsnacht.

O Paes-nacht, verdwijnt na ons wenschen,
U dageraet verheugt ons menschen,
En licht, neemt ons veel droefheyt af,
Drie Vrouwen met veel druck beladen,
Seer vroegh voor Son, met yver traden,
Om godt te salven in het graf.

Voor Son, zijn sy aen 't graf gekomen,

Maer hebben haest met druck vernomen,
Een steen seer swaer gedeckt op 't graf,
Sy spraken, begosten te seggen,
Wie sal ons desen steen af-leggen,
maer omsiende was die daer af.

In 't wit den Engel Godts sy vonden,

Sprack, vreest niet, ick sal u verkonden,
Ghy soeckt Jesus van Nazareen,
Hy is hier niet, hy is verresen,
Verandert in een heerlijck wesen,

[p. 130]

 

Gaet hy u voor in Galileen.

 

Nu gaet, en boodschapt sijn beminde,

 

Dat sy aldaer hem sullen vinde,

 

Gelijck hy haer oock heeft geseyt;

 

Soo haest sy dese last ontfingen,

 

Sy t'saem met groote blijdschap gingen,

 

En hebben dese maer verbreyt.

 

Seer ras Petrus en Jannes loopen,

 

Voort na het graf, sy vondend open,

 

Met doecken gints en daer beleyd;

 

Als sy niet anders daer en vonden,

 

Keerden droevigh tot dier stonden,

 

Want hadden noch geen recht bescheyd.

 

Ons Heer, in hovenieren kleeren,

 

Ging hem tot Magdalena keeren;

 

Sprack wat weent ghy, bedroefde vrouw,

 

Sy sprack mijn Heer is wech genomen,

 

Ick weet niet hoe by hem te komen,

 

Daerom leef ick in grooten rouw.

 

Maria sprack, den Heer, sy kende

 

Hem, en voort sy haer na hem wende,

 

Sprack Rabboni met vreugde groot//

 

Den Heer sprack, wilt my niet genaken,

 

Veel min aen mijnen lichaem raken,

 

Ick ben verresen van de doodt.

 

Maer gaet en wilt het voort vertellen,

 

Aen mijn Discip'len en gesellen,

 

Dat ick opwaerts nu wederom,

 

Sal gaen na mijn Vader verheven,

 

En eeuwiglijck met hem sal leven,

 

Tot ick eens ten oordeel kom.

[p. 131]

 

Ach God! laet ons met u verrijsen,

 

Op dat wy eeuwiglijck u prijsen,

 

Voor al u ongemeten goed,

 

Dat ghy ons doed tot allen tijden,

 

En ons gedaen hebt door u lijden,

 

Nu oock door u verrijsen doed.