Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Van de Scheppinge des Werelts.

Stem:
O Heer aensiet doch Zion teer.

O Godt, u wercken zijn soo groot,
Tot deser stonden,
Noyt mensch gevonden,
Die't aartrijcks ronde kloot
Wel kan doorgronden,
Wiens langt', diept', breedt' en wijt,
Gemaeckt in korten tijt,
Besluyt een ronde.

Veel min quam oyt in ymants zin

Het werck daer boven,
Daer d'Englen loven,
Dien Heer die in 't begin
Schiep't licht uyt 't doven,
De heldre Maan en Ster,
En Sonne die van ver
Bestraelt de hoven.

U woort, bracht in't beginsel voort

Velt, kruydt, en boomen,
En water-stromen,
Die uyt Zuyd, West, en Noort,
En Oosten koomen;
Vogelen, Vis, en Vee,

[p. 10]

 

Ja kruyp-gedierte mee,

 

Daer wy voor schroomen.

 

Ghy spraeckt, en voort wierde gemaeckt

 

Met groter vaarde,

 

Gestelt in waarde,

 

Den mensch bloot ende naeckt,

 

Een Heer op d'Aarde,

 

Die goedt, wel, en bequaem,

 

Gaf alles sijnen naem,

 

En wel bewaerde.

 

Van niet, is't al door u gebiedt

 

Eerst voort gekomen,

 

Een rib genomen,

 

Uyt Adam, die ghy liet

 

Slapen en droomen,

 

Daer van gemaeckt een Vrouw,

 

Die hy door liefd', in trouw,

 

Heeft aengenomen.

 

Ghy saegt doen 't fesmael had gedaagt,

 

In alle percken,

 

Op uwe wercken,

 

Die u hebben behaagt,

 

Soo wy aenmercken;

 

Den sevensten met lust,

 

Neemt ghy Heer uwen rust,

 

Om ons te stercken.