Sinnepoppen
(1949)–Roemer Visscher–
Auteursrecht onbekend
[pagina 176]
| |
ALS een mensch soo verre komt, dat hy op't vriendelijck willekoom heeten, handt douwen*, omhelsen van zijn Landtsheere; of op jonste* en juyghen van het ghemeene volck hem verlaet, ja of* vertrout, die is verre uyt zijn coursse, om te gheraken tot een ghewenschte Haven van ruste, en veyligheydt. Ende heeft het immer* soo slecht, of hy een gladde Paling by de steert ghevat hadde: want Heeren jonste ende Volcks trouwe, staen soo vast ende onbeweghelijck, als de Weerhaen op de Kercks toren. | |
 |
|