Sinnepoppen
(1949)–Roemer Visscher–
Auteursrecht onbekend
[pagina 122]
| |
VEEL lieden zijn soo seer bevanghen met gierigheydt, datse haers begheertes gheen eynde en weten: ende soo meer haer goet wast, soo meer wast de winsucht, ende blyven al haer leven daghen slaven van haer ghewoel*, lesen haer ghebedt qualijck, of met onverstandt, Gheeft ons huyden ons daghelijcks broodt: Iae al ist al wittebroodt (segghen zy) soo moetter noch wijn by wesen. Ey arme woelwaters, mooght ghy niet wel ghedachtigh wesen een ghedicht, dat in de Lotery ingheleyt* was:
Ick had veel en sochte meer/
Wat sal't eijnde zijn lieve Heer. Niet*.
Hoe langhe reckt ghy de daghen uwes levens? wat belooft ghy u selven tijdts om het ghewonnen goet te ghebruycken? Een Doodt-kist met een Slaeplaecken sal u beste Kamer worden: en die u ter aerden draghen, sullen segghen: Wat heeft dees man van zijn groote goedt ghehadt? | |
 |
|