gewelddadige manier, ik bedoel sterk van geest, dan kun je anderen tot hulp worden. Maar er is een tendens in dit land voor mensen die zelf niet sterk genoeg zijn om te beginnen anderen te helpen. (...) Ik begrijp dus dat veel mensen de Maharishi zouden kunnen bekritiseren. Natuurlijk zijn er naast een of twee mensen veel kwakzalvers. Ken je de betekenis van kwakzalvers (quacks)? Veel pseudos, vooral in het godsdienstig vlak - het is het gemakkelijkste. Je draagt alleen maar een lichtgeel gewaad, hebt een goede persoonlijkheid en praat met mensen. Maar er zijn mensen als de Maharishi en een paar anderen die heel goed werk gedaan hebben.
Uit een interview door Don McNeill met Ravi Shanker, Ravi Shankar Raps, eye, mei 1968, New York.
Kort nadat ik aan dit boek ging werken kondigde Jaap Harten mij de komst naar Nederland van Maharishi Mahesh Yogi aan - wiens glimlach ik al in de Londense underground (metro, stadsspoor) juli '67 op mij af had zien komen.
Er is genoeg over Zijne Heiligheid gezegd; een artikel dat ik in de Witte Krant publiceerde verscheen in het Engels in Amerika (National Underground Review, may '68; 10 Morton Street, New York 10014) en Denemarken (Karuna/2, Yael Solomon, Opnaesgard 23, Hørsholm) onder de titel The Highest Time. Anderen zeiden hun zegje; over de min of meer ongelukkige uitlatingen van de meester betreffende de politiek - laatst nog een verslag van Allen Ginsberg ‘The Maharishi and Me’ in de Los Angeles Free Press, 19 april 1968:
‘In zekere zin is zijn houding niet ver van Krishnamurti of Leary - blijf buiten de politiek, “vermijd de overheden, mediteer en bereik innerlijke vrede, enz.”. Zijn verdeling van het vredes-probleem in delen... individuen lossen hun eigen problemen op... is meer dan reëel.
Ik geloof niet dat hij de bouw heeft van iemand, genoodzaakt een