[Pagina 6 van het O.-L.-B.]
Ten einde den lezer in staat te stellen, het, op pag. 35 etc., over de Babylonische spraakverwarring van 't O.-L.-B. te berde gebragte meer in zijn verband na te gaan, laat ik de daar behandelde pag. 6 hier overdrukken.
Thach thät ella is jo selva âken Men ik wil sedsa to jo, ho hja nêi grâdum sâ lêg vrsylth send. Thêra finnum hjara wiva krêjon bärn. Thissa waxton vppa mith vsa frya bärn. Altomet tvildon änd joldon hja to samne vppa hêm, jeftha hja wêron mith ekkorum by thêre hêrd. Thêr hêrdon hja mith lustum nêi tha vrdwâlska finna sâgum, thrvchdam hja thjvd änd nêi wêron. Sâ send hja vntfryast vnthônkes thene wald hjarar aldrum. As tha bärn grât wrdon änd sagon thät tha finna-ra bärn nên wêpne hantêra machte, änd blât wärka moste, thâ krêjon hja anneth wärka en gryns änd wrdon härde hâchfârande. Tha bâsa änd hjara storsta svnum krupton by tha lodderiga finna mangêrtum; änd hjara äjne toghatera thrvch thät vvle fârbild fon-a wêi brocht, lêton hjara selva bigorda thrvch tha skênesta finna knâpa, hjara vvle aldrum to spot. Tha thêne Magy thät anda nôs kryg, tha nam-er tha skênesta sinar Finna änd Magyara vrlovende râ ky mith golden horna, sa hja ra thrvch vs folk fata dêdon, äfterdam sina lêr vtbrêda. Men sin ljuda dêdon mâr: bern wrdon to sok makad, nei vpsalândum wêibrocht, |
Doch dat alles is u zelven ook bekend; maar ik wil tot u zeggen, hoe zij allengs zoo laag verzeild zijn. De vrouwen der Finnen kregen kinderen; deze groeiden op met onze vrije kinderen. Somtijds dartelden en joelden zij te zamen op het hiem, of zij waren met elkander bij den haard. Daar hoorden zij met welgevallen naar de losbandige sagen der Finnen, omdat die slecht en nieuw waren. Zoo zijn zij ontfriesd ondanks de macht hunner ouders. Toen de kinderen groot werden en zagen dat de kinderen der Finnen geene wapenen mochten hanteeren en slechts moesten werken, kregen zij van het werken een afkeer en werden zeer hoogmoedig. De meesters en hunne kloekste zoonen kropen bij de wulpsche meisjes der Finnen; en hunne eigene dochteren, door het slechte voorbeeld van den weg gebracht, lieten zich door de schoonste knapen der Finnen begorden, ten spot van hare verdorvene ouders. Toen de Magy dat in de neus kreeg, toen nam hij de schoonste zijner Finnen en Magyaren, en beloofde hun roode koeijen met gouden hoornen, zoo zij zich door ons volk lieten gevangen nemen, ten einde zijne leer te ver- |