De kermis en wat er op te zien is

[p. 26]

[p. 27]

De jongleur.

Wel, drommels, kijk, dat noem ik knap!
Die goede vriend is vrij wat rap; -
Hij speelt, alsof 't een kaatsspel waar,
Met kleine koopren kogels daar,
Werpt vlug ze omhoog, vangt, keer op keer,
Ze in de uitgestoken handen weêr;

Laat ijzren ballen

Op hoofd en borst en armen vallen,
En doet zich toch niet zeer!
Straks neemt hij nog een mes of wat,
En slingert - ongehoorde klucht! -

Hoog ze in de lucht,

En vangt en vat,

Maar slecht en regt,

Ze in 't vallen fluks bij punt of hecht,

En grijpt maar immer,

En snijdt zich nimmer.

[p. 28]

 

Gij vraagt verbaasd: Hoe kan dat zijn,

 

Zou soms die man van ijzer zijn?

 

Och neen; ge ziet geen wonderwerk,

 

Maar oefening maakt wonder sterk; -

 

Nogtans, - het mes en kogelspel

 

Is kunstig, ja, en mooi en wel,

 

Maar - nergens nut toe; - naar mijn oordeel,

 

Geeft een beroep meer eer en voordeel.