Nieuw geestelijck lied-boecxken
(1662)–Jacob Vinck–
AuteursrechtvrijGedicht van I.V. Medicijn
[pagina 82]
| |
Op de wijse: Al die in Zion zijt.
O Christi Bruydt,
Doet aen u witte kleeren,
| |
[pagina 83]
| |
En met soet geluyt
Verbreydet over al,
De weerde spruyt
Van Iesse, d' Heer der Heeren,
Comet voor ons uyt
Hier in dat aerdtsche dal,
Om af te keeren
De vrucht van onsen val,
Doodt en verdoemen swaer,
Die al de sonden komen naer,
| |
[pagina 84]
| |
Heeft hy benomen gaer
Den Prickel ende wal.
2 Hy is voorwaer
Godt van Godt hoogh verheven
Het Beelt seer klaer
Van 's Vaders heerlijckheyt:
Geen tijdt is daer,
Maer eeuwigh is sijn leven:
Noch voor noch naer
Mach van hem zijn geseyt,
| |
[pagina 85]
| |
Hem is gegeven
Soo groote Majesteyt,
Dat ick 't vermonden niet
En kan tot desen stonden (siet)
Dies het doorgronden vliet,
En dat ghy 't siet verbeyt.
3 Hy liet den throon,
En quam tot onser baten,
In een aerdtsche woon,
Niet dat hy die brocht met,
| |
[pagina 86]
| |
Siet Godes Soon
Een lichaem wilde vaten
Dat men konde doon,
Nochtans reyn onbesmet,
Hy heeft gelaten
Dat sich Godt tegen s[e]t:
Hy nam het wesen bloot,
En liet de sond mispresen root,
V stercke pesen, doodt
Besnijden zijn geset.
| |
[pagina 87]
| |
4 Wt eene Maeght
Hy Godt mensch is geboren,
Den naem hy draeght,
End' is Im[a]nuel:
Dorst, hongert, klaeght,
En vreeset voor Gods toren,
Beroert, versaeght,
Vermoeyt is vol gequel,
O uytver[c]oren,
Dit leert met vast voorstel,
| |
[pagina 88]
| |
Christi d'uytverkoren wis
Mensch uyt mensch ons geboren is,
End' onverloren fris,
De menschheydt blijft (wie 't quel.)
5 Godt moest hy zijn
Om Gode te betalen,
Om voor Godts aenschijn
Gerechtigh te bestaen,
Me[n]sch om de pijn
En doodt op sich te halen,
| |
[pagina 89]
| |
Tot een Medecijn
[V]an die hem nemen aen:
Daer wy na talen
In Christo wy ontfaen,
[H]y Godt verheven (siet)
Is in het graf gebleven, niet,
Maer ons het leven biedt,
Op dat wy niet vergaen.
6 O goedtheyt groot,
O wijsheyt uytgelesen,
| |
[pagina 90]
| |
Doodt doodes doodt,
De droefheyt maeckt ons bly,
Dit Hemel-broodt,
Dees Heylant hoogh gepresen
Op uwen schoot
O Kercke, nemet vry,
Rust onbegresen
En overluyt bely;
Hy is medecijne goedt,
Hy maeckt de Helsche pijne soet,
| |
[pagina 91]
| |
Gy hem te sijne spoet,
En segget, blijft met my.
7 O laet elck een
Den Heer der Heeren loven,
Die uyt droef geween,
Die uyt doodt ende hel,
Ons helpt alleen
En brenght in 's Hemels hoven,
Met stemme kleen
Kan niet vol-lov[e]n wel.
| |
[pagina 92]
| |
O singht daer boven
Ghy Engels heyligh, snel,
Wilt hem lof geven soet,
Die ons schenckt sijn verheven bloet,
Wiens Doodt ons Leven doet,
Eer, eer Imanuel.
Godt met ons.
|
|