Nieuw geestelijck lied-boecxken
(1662)–Jacob Vinck–
AuteursrechtvrijGedicht van I.V. Medicijn
Op de wijse alst begint.
Sult ghy dan altijdt treuren,
O lieflijck Nederland,
| |
[pagina 52]
| |
Om dat ghy soo siet scheuren
V leven van nijdt tandt.
2 V hert sal altijts wesen,
Als tusschen muer gemetst,
Om dat ghy onghenesen,
Dus deerlijck wordt gequetst.
3 Sal u druck niet ophouden,
Die soo langh heeft geduert,
Wilt ghy altijdt verkouden,
Alst ongheweert versuert.
| |
[pagina 53]
| |
4 Ach willet zijn gedachtigh
Hoe Godes stercke handt,
Haer heeft getoont seer machtigh
Altijd tot u bystant
5 Noyt heeft u Godt verlaten
In d'aldergrootste noodt,
Maer quam tot uwer baten,
Wanneer ghy scheenet doodt.
6 Noch heden op dees ure
Is Godt aen uwe zy,
| |
[pagina 54]
| |
Op dat hy u bemuere,
En voor gewelt maeckt vry.
7 Al vloden al de lieden[.]
Van u, en vreeset niet,
God sal u hulpe bieden
Soo ghy hem eere biedt.
Rust-stede.
8 Verlaet u niet op Heeren,
Want sy zijn menschen al,
| |
[pagina 55]
| |
Sy sullen van u keeren
Als de noodt drucken sal.
9 Altijt is het bevonden
Dat menschen hulp was uyt,
Als door de groote wonden,
Daer was kracht noch virtuyt.
10 Neemt dan tot Godt den Heere
V Toevlucht t'aller stondt,
En hy sal in 't verseere
Verbinden uwen wondt.
| |
[pagina 56]
| |
11 Dan sult ghy eerst bevinden
O Schoone, wie dat het zy,
De trouste van u vrinden,
Die u in noodt blijft by.
12 Eer sal de Sonne wesen
Op middagh sonder schijn,
Dan Godt u ongenesen
Sal laten in de pijn.
13 Noyt heeft Godt die verlaten,
Die op hem vast betrout,
| |
[pagina 57]
| |
Maer quam tot sijner baten
Als hy meest was benout.
Het Neder-landt.
14 V woorden heunigh soete
Verquicken mijn gemoedt,
Dus ick u minlijck groete
O Heyl'ge Trooster soet.
15 Ick sal naer uwe rade,
Betrouwen op den Heer,
| |
[pagina 58]
| |
Want hy is vol genade
Op menschen nimmermeer.
16 Verlaten my gebueren,
De Heer sal blijven by,
En sal op mijne mueren
De ronde doen voor my.
17 Een hand-wijl mach ick treuren,
De geest getuyght my dat,
Maer my sal troost gebeuren
Van God, des troostes schat.
| |
[pagina 59]
| |
18 Roept dan des Heeren name,
O mijne Kinders soet,
Bidt dat hy ons versame
Als een Henn' haer Kieckens doet.
God is onse beschermer.
|
|