Den Vlaemschen papegaey

Op nieuw-jaers-dagh.

(voys) Petit Brisagh, of van d’Eenigheydt.

I.
Komt lieve bruyt, komt tot den Bruydegom,
Van uwe ziel, en heet hem willekom.
Heden is hy nu juyst acht dagen oudt;
Met ’t nieuwe jaer heeft hy u ondertrouwt, Tot uws eewigh behoudt.

[p. 73]

 

2. Siet tot dees liefd, en trouwers onderpant

 

Geeft hy sijn bloedt, als eenen diamant,

 

Die eenen minnaer aen sijn liefste geeft;

 

Waer me hy toont, dat hy u seer lief heeft. Op dat gy eeuwigh leeft.

 

3. Sijn eerste Bloedt, op d’eersten dagh van’t jaer,

 

Voor een nieuw-jaer geeft hy ons allegaer:

 

En gy verthoont hier, als eenen sondaer

 

In sijn Besnijdenis (o pijne swaer!) Om ons te maecken klar:

 

4. Hier mede soo geeft hy ons, en wenscht en jont

 

Een goet saligh Nieuw-jaer, uyt ‘sherten grondt:

 

Hy weent van pijn, en sijn onnoosel bloedt,

 

En traenen mede sijn liefd hem storten doet, Tot ons eeuwigh behoedt.

 

5. Naer het verloop van dryendertigh jaer,

 

Alle sijn bloedt geeft hy ons allegaer.

 

Hy is oprecht den Bruydegom van Bloet;

 

Als eertijts Moyses aen Sephora doet Tot ons eeuwigh behoedt.