Den Vlaemschen papegaey
(ca. 1710-1733)–H. van Vijfderley– Auteursrechtvrij(voys) Ick drinck den nieuwen Most.I.
O Soete Maeghdetjen,
Maria Moedertjen,
Van onsen Heer, dat aldersoetste Kindt,
Het welck soos eer ons menschen heeft bemint,
Dat hy Godt, wordt een mensch,
Die is ’t Lam Godts, dat al naer onsen wensch
Neemt wegh de sonden, in liefd’ versonden
Maria Maget soet
En t’saemen Moeder overgoet.
2. Komt met u Kindetjen
In een ons huysetjen,
Komt, en bewoont het midden van ons hert:
Want door u beyd gheweert wort al ons smert
Komt, o Maria! komt
Met onsen Iesus in ons ’s herten grondt:
O Koninginne, komt tot ons binnen,
Verkrijght ons peys en vrede,
En verjaeght ons vyanden mede.
3. Uyt uwe Borstjens soet,
Suyght dit kleyn Vorstjen goet,
Niet anders al goet, en bermhertigheydt,
En liefd, en alle goedertierentheydt.
| |
[pagina 70]
| |
Gheluckigh is die Borst,
Waer aen dat suyght sulck eenen grooten Vorst.
Spreeckt voor ons sonden, en heylt ons wonden,
Verkrijght ons peys en vrede,
En verjaeght ons vyanden mede.
4. Ioseph u Bruydegom,
Die loopt al rom en d’om
Met groote sorgh, al langs het stalleken,
En plaestert dat seer aerm hutteken,
op datter geenen windt
Verkouden fan dat aldersoetste Kindt.
Komt in ons herten, en heylt ons smerten,
Verkrijght ons peys en vrede,
En verjaeght ons vyanden mede.
5. De liefd u Kintjen soet,
Nu traenen storten doet;
Maer het sal haest in sijn Besnijdenis
Storten oock Bloedt, tot liefds getuygenis
Voor onse sonden groot
Sal sterven oock eens d’aldervreetste doodt,
om ons te geven het eeuwigh leven
Verkrijght ons peys en vrede,
En verjaeght ons vyanden mede.
|
|