Troost-Liedt
Op den droeven Staet van ’t Spaensch Nederlant,
Voys: Ick drinck den nieuwen most.
Gepluckt, verwoest, en jammerlijck verscheurt:
Ghy kloecken Leeuw, ghy nu met reden treurt?
g’Hebt qualijck Leven meer,
Vriendt en Vyandt quellen u even seer,
Ghy zijt bedrogen. ghy zijt ghetoghen
In d’alderdroefsten staedt,
Van Vrienden, en Vyanden quadt.
2. In eenen Duytschen Heldt
Eylaes sijn kloeck en Edelmoedigh Hert,
In u ellenden voelt oock groote smert.
Stopt de Fonteynen, daerse kommen van,
Dat zijn u Sonden, die u soo wonden,
Van al u qualen ende pijn.
| |
3. Godt ons met ’t selve staet,
daer men më doet het quad,
De fransche moden, en den franschen wijn,
Tot sond en quat van ons gebesigh zijn.
Nu oock den franschen haen,
Godt als een roe gebruyckt om ons te slaen,
Niet by ghevalle komt ons dit alle,
’t Is Godt en anders gheen,
Die ons hier straft al in ’t ghemeen
Maer aende goede is’t tot meerder kroon,
En aende quade is’t tot meerder schroom,
Een straf van sonden groot,
Tot beternis oock van hun Leven snoot,
Hier al het lijden, en al ’t castijden,
Is Godts Bermhertigheydt,
Veel meer als sijn Recht-veerdigheydt.
5. Hier beter ghekastijdt,
Als wel hier naer: want ’t is hier korten tijdt,
En alles weynigh, maer in d’ eeuwigheydt,
Betaelt men schroomigh dier,
In d’Helsche Vlam of wel in ’t Vaghevier,
Ons sonden schulden ; dus met ghedulden,
Soo wort ghy seker eens verblijdt,
6. Dit is den besten raedt,
Met een leetwesig hert uw’ sonden staeckt,
U Leven betert, en goe voornemen maeckt,
| |
Op Godt betrauwt: soo sult gy met’er tijdt
Zijn met verblijden, naer dit droe lijden,
Maeckt vanden noot een deught,
Dat baert u hier, en hier naer vreught.
Gheen lijden, Pijn, of Zereheyt
Is weert voor ’s Hemels Eeuwigheydt.
Door korten tijdt te lijden,
Verhopt Eeuwigh Verblijden,
Gheen Sonden sonder Straf,
|
|
Auteursrechtvrij
